Νομίζω πως είχαμε αρκετό καιρό να ακούσουμε τον Anser σε τέτοιου είδους κομμάτι και απ'ότι φαίνεται, μια χαρά άξιζε η αναμονή... Με στόμα σαν "πολυβόλο" και έχοντας από πίσω τα "μαγικά δάχτυλα" του Eversor στα pads, απολαμβάνουμε ένα κομμάτι, από αυτά που δεν γράφονται και τόσο συχνά πλέον.